Door Rafael Bakker, Robin van den Bergh, en Leon Min.
Pythagoras is een wiskundetijdschrift dat als doel heeft jongeren kennis te laten maken met de leuke en uitdagende kanten van wiskunde. Daarvoor richt het zich voornamelijk tot leerlingen van het VWO en HAVO. Het is in 1961 opgericht als initiatief van de Nederlandse Onderwijscommissie voor Wiskunde. Ze hebben op dit moment een redactie van 11 personen en het tijdschrift verschijnt 6 keer per jaar.
Volgens de redactie lezen steeds minder middelbare scholieren Pythagoras. Dit is heel erg jammer omdat wij vinden dat in Pythagoras veel leuke en nuttige kanten van wiskunde worden belicht. Ons project heeft twee hoofddoelen:
Hiermee is het belang van ons project ook duidelijk: we willen middelbare scholieren die geïnteresseerd zijn in wiskunde in aanraking laten komen met Pythagoras. Het is belangrijk om aan deze leerlingen te laten zien dat er meer wiskunde is dan je wiskundeboek op school. Hiermee laat je ook zien hoe wiskunde toegepast kan worden en dat het ook leuk kan zijn om wiskunde te doen. Wij vinden het heel belangrijk dat ook de leuke kanten van de wiskunde worden belicht. Hiermee kun je namelijk de creativiteit van de leerlingen stimuleren.
We hebben deze werbladen gemaakt bij het artikel ”Wat hebben een frietzak en een tent met elkaar te maken” (Odegard 2022). We hebben de werkbladen zo ontworpen dat de leerlingen actief bezig zijn met het artikel en ze geholpen worden om de achterliggende concepten van integratie, afleiden en het roteren om een as te begrijpen. We hebben de drie werkbladen elk op een andere manier gemaakt (kegel vouwen en veel uitleg, opbouwende opdrachten of uitleg door middel van een voorbeeld). Door verschillende stijlen te hanteren, kunnen we ook zien welke aanpak het meest effectief is bij het overbrengen van het onderwerp.
In het eerste werkblad hebben we ervoor gekozen om de leerlingen zelf een kegel te laten vouwen. We hebben hiervoor gekozen omdat het volgens Vanhiele Teppo (1991) een introductieniveau is om meetkundige objecten te bestuderen. Het idee hiervan is om de leerlingen eerst een goede intuïtie op te laten bouwen over een kegel en te snappen waar de formule van de inhoud van een kegel vandaan komt, voordat we door gaan naar het tweede werkblad. Ook hebben we in het eerste werkblad een korte herhaling gegeven over omwentelingen. Dit hebben we gedaan omdat we zelf op de middelbare school ervaren hebben dat het omwentelen niet vaak genoeg geoefend is om goed te blijven hangen bij de gemiddelde middelbare scholier.
In het tweede werkblad hebben ervoor gekozen om de leerlingen zelf de maximale inhoud van een kegel te laten vinden, begeleid door opgaven. Het idee van deze aanpak is om de leerlingen te laten zien op welke manier je een probleem in kleinere stukjes kunt aanpakken.
In het derde werkblad hebben we eerst een voorbeeld gegeven, met daarna opdrachten die lijken op het voorbeeld. Het idee van deze aanpak is om te kijken of de leerlingen de achterliggende vaardigheden van het voorbeeld kunnen toepassen op de opgaven.
We hebben er rekening mee gehouden dat één werkblad gemaakt moet kunnen worden in één les, dus ongeveer 45 minuten. We hebben er dus voor gezorgd dat de werkbladen niet te lang zijn. Ook hebben we bij elk van de werkbladen een docentenhandleiding gemaakt, zodat elke docent onze les op een middelbare school zou kunnen geven. Ook hebben we voor de docenten een uitwerking van elk werkblad geschreven.